Pierre Alechinsky - De Laatste Dag (1964) - Kunstposter - 840 x 594 mm Naam: Pierre Alechinsky Titel: De Laatste Dag (1964) Type: Originele kunstposter - Hoog kwalitatieve posterprint Stijl: Modern - Kleurrijk - Cobra-beweging De laatste dag is een werk van Pierre Alechinsky (Brussel 1927) uit 1964. Het oorspronkelijk werk betreft een olieverf op doek en meet 306 x 506 cm. Het behoort tot de collectie van het Koninklijk Museum voor Schone Kunsten Antwerpen. De laatste dag is iets groter dan Ensors Intrede van Christus te Brussel (J. Paul Getty Museum, Los Angeles). Het is daarmee tot op heden Alechinsky’s grootste schilderij. De laatste dag kwam als hulde aan Ensor tot stand in het Franse atelier te Labosse (Oise). Over de titel zei de kunstenaar zelf dat deze refereerde naar het idee van de dood. De sfeer die het oproept is er ook een van het einde der tijden. Els Maréchal, ex-medewerker van het KMSKA, wees al op de doodshoofd(en) in het midden van het chaotische schilderij. Zij schreef: “De bestaande orde en harmonie worden door de dood en/of het einde verstoord en dit wordt als een gekleurde wervelwind op doek uitgebeeld. In zijn energetisch reuzenschrift suggereert Alechinsky nog andere welbekende vormen. Hij creëert een dynamische warboel van lijnen en vegen, van tegenovergestelde mogelijkheden, van richtingen. Hij probeert de wereld te ontwarren of is het verwarren?” Het apocalyptische thema verantwoordt het reusachtige formaat. Walther Vanbeselaere, ex-hoofdconservator van het KMSKA, schreef hierover: “Ergens bij de wereld van Ensor aansluitend, doch in het meeslepend coloriet niet dreigend als een beklemmende wereldondergang, zoals dit bij Ensor het geval is.” De angst wordt overspoeld door de groene levensstroom van de aarde en hoop. De “evocatie door het groen” zit in de beweging en de franjes van het werk. Maréchal schreef dat het werk bevolkt is door “typische Alechinsky- en Cobra-figuren”. Bovenaan zweeft een lange sliert die volgens haar “herinnert aan Serpent de mer (1954), Les grands transparents (1958) etc.” Naast een figuur uit Les tireurs de langue (1960) merkt de toeschouwer in het midden een personage dat volgens haar “doet denken aan een figuur uit Les enfants pleurent, pleurent van Asger Jorn (1958).” “Daaronder nestelen talrijke vogels, en huizen allerlei polyvalente wezens waarvan sommige doen denken aan Afrikaanse maskers.” De vergelijking met het doek van Jorn bewijst volgens haar onder meer “dat het werk van Alechinsky vooral getekend is, dat hij de vormen uitrafelt en de smijdige verfveeg vervangt door grillige lijnen en vlekjes.” Het werk bevat referenties naar Jorn, onder meer in “een poeder van figuren die opdoemen en verdwijnen in een wazig rasterbeeld, zij zijn nu eens scherp en dan weer onduidelijk zoals de herinneringsbeelden.” Het doek verbeeldt de fantasie van de kunstenaar. Er is een “wriemelende menigte vogels bontgekleurde dieren” opgenomen “in het wilde ritme van een Walpurgisnacht”. Ze lijken zich te “verdringen in de ark van Noach, de laatste dag vóór de zondvloed van de creatieve verbeelding.” De bizarre wezens, monsters en vogels zijn Alechinsky’s verbeelding van Ensors maskers. Ze doen eveneens denken aan Jheronimus Bosch en Pieter Bruegel. KARAKTERISTIEKEN: - Perfecte staat: A+ - 84 x 60 cm BIOGRAFIE: Pierre Alechinsky is een Belgisch kunstenaar en een prominente figuur in de naoorlogse kunst, bekend om zijn expressieve schilderijen, gravures en tekeningen. Hij is het meest geassocieerd met de Cobra-beweging, een groep kunstenaars die experimenteerde met spontane en abstracte vormen. Zijn werk combineert vaak speelse elementen, levendige kleuren, en invloeden uit zowel de Oosterse als Westerse tradities. Opleiding en vroege carrière Alechinsky studeerde van 1944 tot 1948 aan de École nationale supérieure d’Architecture et des Arts décoratifs in Brussel, waar hij zich specialiseerde in boekillustratie en typografie. In deze periode begon hij ook te experimenteren met grafische kunst en schilderkunst. Zijn vroege werk toont een sterke invloed van surrealistische en expressionistische tradities. De Cobra-beweging In 1949 sloot Alechinsky zich aan bij de Cobra-beweging, een internationale groep kunstenaars uit Kopenhagen, Brussel en Amsterdam, waaronder Karel Appel, Asger Jorn en Constant Nieuwenhuys. De beweging was gebaseerd op spontaniteit, improvisatie en een afwijzing van academische tradities. Alechinsky ontwikkelde tijdens deze periode zijn kenmerkende stijl, met vrije, dynamische lijnen en een expressieve benadering van kleur. Na de ontbinding van Cobra in 1951 ging Alechinsky zijn eigen weg, maar de invloed van de beweging bleef zichtbaar in zijn werk. Internationale invloed en stijlontwikkeling In de jaren 50 verhuisde Alechinsky naar Parijs, waar hij zich verdiepte in Oosterse kalligrafie en druktechnieken, zoals de Japanse sumi-e techniek (inkt op papier). Deze invloeden zijn duidelijk zichtbaar in zijn latere werken, die vaak gekenmerkt worden door vloeiende penseelstreken en een gevoel van beweging. Zijn stijl combineert elementen van abstract expressionisme, humoristische beeldtaal, en surrealistische motieven. Alechinsky’s werken bevatten vaak een "border" van kleinere tekeningen rond het centrale beeld, een kenmerk dat uniek is voor zijn oeuvre. Erfenis en impact Pierre Alechinsky wordt beschouwd als een van de belangrijkste vertegenwoordigers van de Belgische moderne kunst. Zijn combinatie van Westerse en Oosterse technieken, evenals zijn speelse maar doordachte benadering van kunst, hebben hem een unieke plaats in de kunstgeschiedenis gegeven. Hij blijft actief als kunstenaar en geniet wereldwijd erkenning voor zijn bijdrage aan de moderne en hedendaagse kunst. Hij is verwant met volgende kunstenaars: Morris Louis Yves Klein Lucio Fontana Piet Mondriaan Niki de Saint Phalle Otto Piene Heinz Mack Kazimir Malevich Jean Tinguely Rainer Maria Latzke Jef Verheyen Pol Bury Walter Leblanc Rene Magritte André Racz Pierre Alechinsky Victor Vasarely Georges Vantongerloo Yves Klein Otto Piene Heinz Mack Lucio Fontana Piero Manzoni Jesús Rafael Soto Victor Vasarely Karl Otto Götz Gerhard Richter Anselm Kiefer Georg Baselitz Jannis Kounellis Cy Twombly Antoni Tàpies Hans Hartung Pierre Soulages Mark Rothko Kazuo Shiraga Bridget Riley Agostino Bonalumi Jean Tinguely Niki de Saint Phalle Guy Vandenbranden Marcel Duchamp Joseph Beuys Jean Tinguely Alexander Calder Nam June Paik Claes Oldenburg Chris Burden Richard Buckminster Fuller Karel Appel Asger Jorn Constant Nieuwenhuys Corneille Jean Dubuffet Jackson Pollock Willem de Kooning Hans Hartung Joan Miró Antoni Tàpies Sam Francis Franz Kline Mark Tobey André Masson Lucio Fontana Eduardo Chillida Kazuo Shiraga Zao Wou-Ki