Jean Du Tillet - Recveil Des Roys De France Levrs Covronne Et Maison : Ensemble, le rang des grands de France, par - 1601-1602

Jean Du Tillet : Recveil Des Roys De France Levrs Covronne Et Maison : Ensemble, le rang des grands de France, par Iean du Tillet ... Plvs vne Chronique abbregee contenant tout ce qui est aduenu, tant en fait de guerre, qu'autrement, entre les Roys & Princes, Republiques & Potentats estrangers: Par M.I. du Tillet, Euesque de Meaux freres. En ceste derniere edition ont esté adjoustez les memoires dudit Sieur, sur les Priuileges de l'Eglise Gallicane, & plusieurs autres de la Cour de Parlement, concernans lesdits priuileges. A Paris, Chez Iean Hovze, au Palais, en la gallerie par ou l'on va en la Chancellerie. 1602. 4o: (8)318,342,298(30),189(2)p. Lederen band vermoedelijk van later datum met ribben e opdruk met wapen op de rug. Knepen wat afgesleten en rug onder en boven wat afgesleten. Platten perfect. Boeksnede rood geverfd. Voorin binnenkant voorplat een nog half zichtbaar oud ex libris met wat aantekeningen. Titelpagina een paar oude niet meer bestaande stempels van bibliotheken. Binding uitstekendPapier hier en daar lichte verkeuringen in de tekst of een vlekje. Middenin enkele ontbrekende pagina's keurig in een oud handschrift bijgeschreven. 4 volle bladen en daarna 4 bladen in de kopkant. Hier en daar wat oude wormgaatjes door het boekblok. Met een colofon. Zie verder de foto's. Compleet dus met de tekstgravures.

** Jean du Tillet (overleden op 2 oktober 1570) was een Franse edelman, archivaris en historicus.
De familie du Tillet [ fr ] was van Gallicaanse afkomst en hield de heerlijkheid van La Bussière . Jean du Tillet werd geboren in het begin van de 16e eeuw en erfde de heerlijkheid en de titel sieur van zijn vader, Séraphin du Tillet. Hij nam ook het erfelijke ambt van greffier civil (burgerlijk klerk) van het Parlement van Parijs over nadat zijn vader in 1521 met pensioen ging. Een van zijn broers, Séraphin, betwistte zijn recht op het ambt van greffier in 1526. Zijn jongere broer Louis [ fr ] bood Johannes Calvijn onderdak in 1534 en was een tijdlang Calvijns metgezel in het buitenland, totdat Jean hem overhaalde om in 1538 naar huis te komen. Hij had nog een jongere broer, ook Jean du Tillet genaamd, die later bisschop van Meaux werd . De twee Jeans du Tillet waren humanisten uit de Renaissance en frequente collaborateurs. De oudere Jean was vooral een archivaris die geïnteresseerd was in documenten, terwijl de jongere Jean meer geïnteresseerd was in het verzamelen van manuscripten.
Jean du Tillet was een fervent Gallicaan. Tijdens de Gallicaanse crisis van 1551 was hij een van degenen die koning Hendrik II adviseerde het voorbeeld van Hendrik VIII van Engeland te volgen en een onafhankelijke Franse kerk te stichten. Het was op zijn instigatie, volgens Jacques-Auguste de Thou , dat Hendrik II de export van goud naar Rome verbood. Jean du Tillet begon ook met het samenstellen van een dossier dat bedoeld was om een ​​breuk met Rome te rechtvaardigen als die zou plaatsvinden, maar Hendrik II verzoende zich in 1552 met het pausdom. Na de dood van Hendrik in 1559, en ondanks de steun van Anne de Montmorency , werd du Tillet door Karel, kardinaal van Lotharingen, verboden zijn bevindingen te publiceren . In plaats daarvan werd hij betaald om te schrijven tegen de samenzweerders van Amboise , geleid door zijn persoonlijke vijand, Jean du Barry die van 1607 was. Het is ook bewaard gebleven in vele manuscripten.
Jean du Tillet was een van de eerste geleerden die de theorie van de Trojaanse oorsprong van de Franken verwierp ten gunste van een zuiver Germaanse oorsprong. Leon Poliakov citeerde du Tillet in The Aryan
Zij die de Fransen beschreven als werkelijk van Duitse afkomst, deden hun meer eer aan dan zij die geloofden dat ze afstamden van de Trojanen, aangezien eer alleen verschuldigd is aan deugd. Want geen enkele natie heeft zo weinig corruptie van haar moraal geleden, noch zo machtig en zo lang gestreefd naar het handhaven van haar vrijheid door wapens, als de Duitse natie.
Du Tillet betoogde dat " Karel de Grote meer bij Frankrijk hoort dan bij Duitsland", en probeerde aan te tonen dat de koning van Frankrijk in feite net zo goed een keizer was als de Heilige Roomse Keizer . Hij traceerde het leengoed terug tot de Longobarden en toonde aan dat het niet erfelijk was vóór de Capetingen . Over het geheel genomen probeerde hij de Franse geschiedenis te scheiden van de klassieke geschiedenis en Frankrijk af te schilderen als volledig onafhankelijk van het Romeinse recht en het Romeinse Rijk .
Hij was bekend met de geschriften van Pierre Dubois