Chrysler Lebaron 2.2 Turbo uit 1989.
Veel mensen weten het niet, maar Lee Iacocca, de vader van de iconische Ford Mustang, is ook de vader van verschillende successen die hij behaalde onder de Chrysler-groep tijdens zijn periode als president van het bedrijf van 1978 tot 1992. Hij introduceerde het concept van de Mini Van (Voyager, Caravan) voor nieuwe Amerikaanse gezinnen en de zeer geliefde Chrysler LeBaron in 1982, de eerste cabriolet in serie sinds het einde van de productie van de Cadillac Eldorado cabriolet in 1976.

Dankzij zijn vriendschap met Carroll Shelby tijdens zijn jaren bij FORD kon hij Chryslers voorzien van verbeterde en hernoemde versies onder het merk Shelby, zoals de Chrysler Daytona en de Dodge Shelby Charger. Daarom werd voor de Indianapolis 500 van 1987 gekozen voor een Chrysler LeBaron Turbo Convertible, bestuurd door de geweldige Carroll Shelby tijdens de openingsronde.

Van 1987 tot 1995 had de Chrysler LeBaron verschillende motoren, viercilinders met en zonder turbo en een V6-motor, maar de 2.2 TURBO INTERCOOLER was zonder twijfel de krachtigste en lichtste, met een vermogen van 174 pk.
Onze Chrysler LeBaron heeft precies deze motor. We hebben het hier over een van de moeilijkst te vinden motoren van dit moment en een van de krachtigste, die ook in de Dodge Shelby Charger en de Chrysler Daytona CS zit.

Deze specifieke Chrysler LeBaron heeft een aantal eigenaardigheden die je niet op een doorsnee LeBaron tegenkomt.
Om te beginnen is er de 174 pk sterke 2.2 Turbo Intercooler-motor. Verder beschikt de auto over een handgeschakelde 5-versnellingsbak (zeer zeldzaam), 16-inch wielen en grotere, geventileerde remschijven op alle vier de wielen (zeer zeldzaam op modellen uit 1989 en de basismodellen hebben meestal trommelremmen op de achterwielen), leren bekleding (meestal vinyl of stof), een leren sportstuur, een TURBO-drukmeter op de middenconsole (alleen de 2.2 turbo heeft dit), elektrisch verstelbare stoelen met zes standen (moeilijk te vinden) en cruisecontrol (dit komt vaker voor).

Deze unit is gered en wordt geleidelijk aan gemoderniseerd, zodat hij op de weg ingezet kan worden. Het is echt een restauratieproject dat vanzelf start en verloopt en helemaal roestvrij is. Verschillende elementen zijn gerestaureerd, maar andere taken moeten nog worden uitgevoerd. De uitgevoerde werkzaamheden zijn: Vervanging van nieuwe bougies, nieuwe ontstekingskabels, nieuwe brandstofdrukregelaar, nieuwe bobine, nieuwe “Pick up Coil” (verdelersignaalsensoren), het gehele remsysteem is vervangen door nieuwe reserveonderdelen. Nieuwe rempomp, alle vier de remschijven, alle vier de remklauwen zijn nieuw, evenals de remslangen. Het enige dat niet is vervangen in het remsysteem is de “Booster”.
Het ruitenwissersysteem, de radio en enkele elektrische onderdelen zoals koplampen en gloeilampen werden gerepareerd.

Momenteel moeten er nog een aantal onderdelen van de auto worden afgerond, zoals het achterhalen waarom de motor geen vermogen heeft (hij start, loopt en raakt niet oververhit, maar gaat niet harder dan 3.000 tpm). (Wij denken dat het komt door een vacuümprobleem, want de turbo klinkt goed en is niet vastgelopen en de brandstoftoevoer is voldoende.) Repareer de elektromotor van de motorkap (werkt perfect handmatig). Repareer het linker achterraam (het is een endemisch probleem en deze arme auto wordt ook niet gespaard). Controleer de voorwielophanging en het koppelingssysteem en cosmetische details.

Kortom, het betreft een voertuig met een prachtig onderstel, waarvan de restauratie anderhalf jaar geleden is begonnen, maar door tijdgebrek kon het project niet worden voltooid. Het is een echte zeldzaamheid binnen een zeer gangbaar model waarvan er maar heel weinig zijn geproduceerd. Hun reserveonderdelen zijn heel goedkoop en gemakkelijk te verkrijgen.

Het voertuig kan in Madrid worden bezichtigd en getest. Momenteel is de auto niet APK-gekeurd. Het voertuig had Spaanse papieren.