Antonio Pedro Álvarez Olorio de Astorga : Het leven van Ferdinand Álvarez de Toledo, hertog van Alba : behelsende desselfs afkomst, geboorte, opvoeding en toeneming in alle ridderlijke en voornamentlijk in de oorlogen van Barbaryen, Vrankrijk, Duytsland, Italien, de Nederlanden en Portugaal, waar in hy geen van de grootste kapiteynen van syn eeuwe heeft behoeven te wijken. Noyt voor desen soo beschreven; maar nu eerst uyt de sekrete papieren van syn Huys, die tot noch toe bewaart syn geweest, door een voornaam Auteur in 't ligt gegeven. Deel 2. T' Amsterdam, By de Janssons van Waesberge, 1730. 8o: 505(17)p. Origineel perkament. Band nogal gevlekt. Rug boven en in de kneep achter beschadigd evenals de randen. Binding goed. schutblad ooit wat beschreven. Papier doorgaans bruin verkleurd met vlek(jes) op sommige plaatsen. op de titelpagina is de aanduiding van het 2e deel ooit weggeveegd alsook bij het register met enige beschadiging (zie de foto's). Met nog 3 plaatjes. ** Antonio Pedro Sancho Dávila y Osorio (of Álvarez Osorio y Gómez Dávila), X Markies van Astorga , (ca. 1615 - Madrid, 27 februari 1689) was een Spaanse edelman, militair, politicus en diplomaat. Hij was de oudste zoon van Antonio Sancho Davila, markies van Velada , gouverneur van het hertogdom Milaan , en Constanza Osorio, dochter van Pedro Álvarez Osorio, IX markies van Astorga. Naast markies van Astorga was hij ook IV markies van Velada en III van la Villa de San Román, IX graaf van Trastámara en XI van Santa Marta, heer van het huis Villalobos en tweemaal Grandee van Spanje. Gedurende zijn hele leven was hij een heer van de kamer van Felipe IV en Carlos II, kapitein van het Spaanse leger tijdens de Catalaanse Opstand , en gouverneur van de Noord-Afrikaanse steden Oran en Mazalquivir (1652-1660). In 1662 werd hij benoemd tot onderkoning van Navarra en in 1664 tot onderkoning van Valencia In 1667 werd hij ambassadeur van Spanje bij de Heilige Stoel , waar hij invloed uitoefende op de conclaven die de pausen Clemens IX (1667) en Clemens X (1670) kozen. Hiervoor werd hij onderscheiden met het onderkoninkrijk Napels (1672-1675). Na zijn terugkeer werd hij staatsraad en hofmaarschalk van koningin Marie Louise d'Orléans . [2] Astorga vervulde zijn verantwoordelijkheid als hofmaarschalk van de koningin tot haar dood, die plaatsvond op 12 februari 1689. Astorga overleefde zijn koningin nauwelijks twee weken, want hij stierf in Madrid op de 27e van dezelfde maand.