Lodewijk Johannes Kleijn schilder van landschappen Wordt geleverd met gratis lijst Nederland was in de periode 1810 – 1860, net als de rest van Europa in de ban van de Romantiek. Zeker na de terugkeer van het huis van Oranje in 1813. Het huis van Oranje zorgde voor een saamhorigheidsgevoel en poogde met tentoonstellingen de eenheid te versterken. Ondanks dat de romantische periode voor iedereen in Europa inhield dat gevoel en fantasie boven rede gingen en dat men behoefte had aan authenticiteit en individualiteit. Pakte, zeker op artistiek niveau, voor ieder land de interpretatie van deze romantische ideeën anders uit. In Nederland zochten de kunstenaars de romantiek meer in de verbeelding van het in hun ogen al prachtige landschap. Zij lieten de natuur in al haar eenvoud en kracht spreken, zonder het landschap te willen idealiseren. Nederlandse kunstenaars waaronder Kleijn, kozen als voorbeeld en/of inspiratiebron de werken van hun beroemde voorgangers uit de Gouden zeventiende eeuw. De romantici componeerden in hun atelier, maar soms ook daarbuiten, een eigen schilderstijl waarin stad, land, lucht en water de hoofdrollen speelden. Lodewijk Johannes Kleijn schilderde zowel zomer- als winterlandschappen. In al zijn landschappen is een hoofdrol voor het water weggelegd. Kleijn werkte graag in een opzet met een lage horizon en een sterke diagonaal. Op de voorgrond is er dan ruimte voor het pure landschap en in de verte is er plaats voor de (opkomende) stad. Werk van L.J. Kleijn is te vinden in musea in Amsterdam, Den Haag, Arnhem en Kaapstad.