Concordantiebijbel Sacrorum Bibliorum vulgatae editionis concordantiae Hugonis Cardinalis ordinis praedictatorum; ad recognitionem jussu sixti V. pont. max. bibliis adhibitam recensitae, atque emendatae (...) - Venetiis Nicolaum Pezzana, 1754 - 1028 pp. - 21.5 X 31 cm. Conditie: goed. Lederen binding lichtjes gewreven. Verschillende wormgaatjes, Zie vele foto's voor een goed beeld van de conditie. Track en trace. Professionele boekverpakking. --------------- Een concordantie is een naslagwerk in boek- of digitale vorm dat zoekmogelijkheden aanbiedt bij belangrijke internationaal bekende (studie)boeken. Concordanties zijn bedoeld om woordfrequentie, (de context van) woordgebruik en specifieke woordkeuze te analyseren. Het woord concordantie komt uit het Latijn: concordantia betekent letterlijk overeenstemming. In de eeuwen voor de tijd van de computer zijn enkel heel belangrijke werken als de Bijbel, de Koran en het oeuvre van William Shakespeare verwerkt. De eerste met de computer vervaardigde concordantie was de Index Thomisticus voor de werken van Thomas van Aquino. Zo is er een concordantie op de Bijbel op twee verschillende ordeningen of manieren. De eerste uitvoering is een soort alfabetische ordening van bekende stukken tekst of woorden met vermelding van waar die in bepaalde Bijbelboeken qua hoofdstuk en vers (zowel voor het Oude Testament als het Nieuwe Testament) te vinden zijn. Een andere vorm van een concordantie is een alfabetisch persoons- of plaatsnamenoverzicht met verwijzingen naar waar een naam in de tekst voorkomt. Uiteraard is een voorwaarde om zaken snel en makkelijk terug te kunnen vinden dat zowel van een hoofdstuk- als versindeling gebruik wordt gemaakt, die liefst internationaal ook qua opzet synchroon is. Juist een boek als de Bijbel is in vele talen, kleine en grote druk, al dan niet met kanttekeningen enzovoort, verschenen. Het heeft dan weinig zin naar een paginanummer verwijzen. In het geval van de Bijbel ontstond begin dertiende eeuw de huidige hoofdstukindeling, die aan Stephen Langton, de latere aartsbisschop van Canterbury wordt toegeschreven. Midden dertiende eeuw vervaardigden Dominicanen te Parijs onder leiding van Hugo van Saint Cher verschillende deelconcordanties die uiteindelijk resulteerden in de eerste min of meer volledige Bijbelconcordantie. Voor boekdrukkers en uitgeverijen is sinds de digitale revolutie voor papieren versies van Bijbelconcordanties weinig emplooi meer, omdat ook de dominee en pastoor meer en meer van een computer gebruikmaken. Het is via hyperlinks in hypertekst mogelijk om vanuit een index naar de verwijzing in de tekst te springen. De (hulp)lijst waarmee in een document de verwijzingen worden gegenereerd, heet zelf ook een concordantiebestand. (cfr. Wikipédia)