Joost Verhagen (1975) - Summer Daybreak at Vrouwenpolder

Ο Joost Verhagen (1975) σχεδίαζε συνεχώς από πολύ νεαρή ηλικία. Αυτό δεν ήταν έκπληξη με τους καθηγητές τέχνης και τους σχεδιαστές της οικογένειας που τον ενθάρρυναν. Οι παππούδες του ζούσαν στην ολλανδική πόλη του Ρότερνταμ. Το μεγάλο λιμάνι εντυπωσίασε το νεαρό αγόρι - τον ορίζοντα, τα πλοία, τα διυλιστήρια και τους τερματικούς σταθμούς. Σε φύλλα χαρτιού Α3, με μολύβι, σχεδίασε αστικά τοπία και ουρανούς από μεγάλες, φανταστικές μητροπόλεις. Το σχολείο τέχνης στο Ρότερνταμ ήταν το προφανές επόμενο βήμα, αλλά το μάθημα δεν ήταν πραγματικά αυτό που ήλπιζε και ακολούθησε μια καριέρα στον τομέα των ακινήτων. Έμεινε μια λαχτάρα. Μετά το σακίδιο πλάτης στην Αυστραλία στην προηγούμενη ζωή, ο Joost Verhagen αποφάσισε να μεταναστεύσει εκεί και να εργαστεί για αρκετά χρόνια ως εργάτης σε υποδομές στο Outback. Τα τραχιά τοπία έμειναν μαζί του όταν επέστρεψε στην Ευρώπη. Για άλλη μια φορά, πήρε μολύβι και χαρτί. Επίσης βούρτσες. Σπούδασε κλασική ζωγραφική στην Ακαδημία της Αμβέρσας (Βέλγιο) και αποφοίτησε το 2019. Ο Joost Verhagen είναι τώρα ζωγράφος πλήρους απασχόλησης, με έδρα το Αϊντχόβεν (Ολλανδία) και τα μοντέρνα τοπία του πωλούνται παγκοσμίως. Η τέχνη του εκτέθηκε στην Ολλανδία, το Βέλγιο και την Ινδία. Επιλέχθηκε «Καλλιτέχνης του Μήνα» από την Online Gallery τον Απρίλιο του 2021. Ο καλλιτέχνης μεταφράζει το σύγχρονο τοπίο, μια συνεχή αναζήτηση. Με την κάμερα του i-Phone αναζητά εικόνες που μπορούν να μετατραπούν από φωτογραφία σε καμβά. Η αφετηρία του είναι ο ρεαλισμός. Με απλά εργαλεία, μόνο πινέλο, μαχαίρι παλέτας και συνήθως ακρυλικό χρώμα σε λινό, στοχεύει να μετατρέψει την εικόνα σε κάτι συναρπαστικό, σουρεαλιστικό ή αποξενωτικό. Η αναπαράσταση έρχεται πρώτη: η Χρυσή Αναλογία είναι φυσικά σημαντική, αλλά σύμφωνα με τον Joost Verhagen, αυτός δεν πρέπει να είναι ο μόνος τρόπος για να επιτευχθεί το τελικό αποτέλεσμα. Ο καλλιτέχνης θα φτάσει στην άκρη της υπερβολής, μεταξύ του ρεαλισμού και της περίληψης. Όσον αφορά το χρώμα, οτιδήποτε πηγαίνει, από το φως στο σκοτάδι. Το θέμα μπορεί να φαίνεται απαίσιο, αλλά δεν είναι χωρίς ελπίδα. Οι εικόνες και τα σχήματα πρέπει να είναι γνήσια και όχι τεχνητά. Ο Joost Verhagen το βρίσκει συχνά σε ερημικές τοποθεσίες. "Η αφετηρία μου με την πρώτη ματιά μπορούσε να θεωρηθεί ακίνητη, βαρετή ή ακόμα και χωρίς έμπνευση. Αλλά δεν είναι απελπιστικό - τα πράγματα συμβαίνουν. Η δυναμική και η πρόοδος είναι δυνατές. "Προτιμά να εργάζεται σε λινό μεγαλύτερο από 1 x 1 μέτρο, καρφωμένο στον τοίχο. Μόνο αφού απλώσει τα σεντόνια σε ένα πλαίσιο. Αυτό δίνει την ελευθερία να ελέγχει τις διαστάσεις. Άλλα θέματα είναι μικρές μελέτες τοπίου και πορτρέτα. Αυτά τα έργα τέχνης μετατρέπουν τον ρεαλισμό σε αφαίρεση. Στόχος του Joost Verhagen είναι να απαλλαγεί από το οριστικό. Ο καλλιτέχνης είναι εμπνευσμένος από μοντέρνα τοπία ζωγράφων όπως η Κάρλα Κλέιν, ο Τζαν Ρος, ο Κοεν βαν ντε Μπρουκ και ο Έριν Μακσάουν. Επίσης από την αμερικανική φωτογραφία του Gregory Crewdson. «Είναι ειδικοί στην αποξένωση μιας καθημερινής εικόνας για τη δημιουργία εξαιρετικής δουλειάς». Το δικό του έργο ονομάστηκε Modern Edward Hopper.